Mas Papo

Home - Actief - DDVB - Interview Bernhezer

 

 

Home

Gedichten

Verhalen

Radio

Actief - Agenda

Diversen




Tekst: Hieke Stek
Foto's René Kuijs

Interview in de "De Bernhezer" van 19 november 2010

Mas Papo nieuwe gemeentedichter van Bernheze.

"Je hebt een boek: heel uitgebreid, je hebt verhalen: iets samenvattender en je hebt een gedicht dat alles samenvattend is, maar wel de kern raakt. Dat kan zelfs een mooie zin zijn die op een bepaalde manier in stukken gehakt is. Mijn gedichten zijn heel helder, maar er zit wel een laag onder. Elk woord is bewust gekozen. Inspiratie haal ik uit gebeurtenissen, uit mensen en de rivier of het water speelt ook altijd een belangrijke rol. Ik heb altijd een aantekenboekje bij me. Een woord of mooie zinnen komen zomaar binnen en omdat ik die meestal vergeet, schrijf ik ze maar op. Deze rol zie ik als een uitdaging: ik houd van poëzie en vind het mooi om mensen daarin mee te nemen: als lezer, maar ook als schrijver. Ik zou graag "ambassadeur" van poëzie willen zijn: mensen uit te dagen zelf te schrijven, maar ook om poëzie toegankelijker te maken."

DDVB-rubriek

"Ik weet dat veel mensen gedichten schrijven, maar dat zij geen podium hebben om ze te presenteren. Daarom wilde ik een wekelijkse rubriek in dit weekblad realiseren en tot mijn verrassing gaf wethouder Donkers dat mij cadeau afgelopen vrijdag. Blij ben ik natuurlijk ook met de medewerking van Wiljo van Nuland. Het succes ervan hangt mede van de inwoners van Bernheze af. Hopelijk krijg ik veel response. Men kan zijn of haar gedicht mailen naar: ddvb apestaartje maspapo.eu"

Dichterlijke vrijheid

"Ik heb goed over mijn rol als gemeentedichter nagedacht en wil het dan ook een bijzondere invulling geven. Naast de DDVB-rubriek wil ik ook af en toe een open-poëzie-podium organiseren waar iedereen vrij is om iets voor te dragen. Dan gebeuren er mooie dingen, denk ik. Dit soort avonden zijn voor iedereen stimulerend om nieuwe dingen te gaan schrijven. Wat ik ook graag zou willen is een bloemlezing uit de ingezonden gedichten te maken. Geïnspireerd door het initiatief van de Bernhezer KunstKring in 2005 waarbij de gedichten van 10 Bernhezer dichters in de bundel Dichter op de huid verscheen. De vorm van de bloemlezing hangt natuurlijk af van het aantal inzendingen. Ik ben mij ook bewust van het feit dat ik op momenten en bijzondere gelegenheden mij poëtische bijdrage zal moeten leveren. Dit is vrij nieuw voor mij, maar ik vind het wel boeiend. Ik zal mij zeker niet beperken in mijn dichterlijke vrijheden."

Mijn schrijven

Naast gedichten schrijven, schrijft Mas ook verhalen en boeken. Zijn boek: De meikevers verscheen in 2008 in eigen beheer. Het is door de lezers heel goed ontvangen. "Ik heb geen echte voorkeur voor het een of het ander. Maar poëzie schrijven ligt wel het dichtst bij mij. Er zijn dagen dat ik geen gedicht schrijf. En er zijn periodes waarin ik, om de een of andere reden, volop geïnspireerd ben. Gedichten die ik zwart op wit zet zijn vaker wat serieuzer van toon dan de gedichten die ik voordraag, hoewel het dezelfde gedichten zijn. Ik gooi ook veel weg, gewoon omdat het niks is. Ik ga dan niet oeverloos zitten zweten om er toch iets van te maken. Ergens een punt achter zetten is ook mooi. Bij deze!"

Dichter van Bernheze

Het gebied
dat op noord en west
veilig is begrensd
in de schaduw van grote wegen,
hier een onder, daar een overlap;
op zuid als een eiland
boven een deel van het kanaal,
dat volgens mijn atlas het langste
is van ons land;
het gezicht gericht op west
en ja, daar zou nog best wat ruimte zijn;
wordt Bernheze genoemd.

En altijd als ik kom van
welke windstreek dan ook,
en zie het ronde bord mij welkom heten,
spelen de gedachten door mijn hoofd:
"In dat gebied daar wil ik dichter zijn.
Mijn bron ligt hier van inspiratie,
gelijk de rivier mijn lotsbestemming is.
Ik zou een ieder willen laten dichten
en elke week de krant voorzien
van luchtig en heel gepast en misschien
in groepen poëzie bedrijven
en zware jongens en lichte voeten schrijven.
Er zouden open podia zijn en iedereen
doet mee!"

© 2020 Mas Papo