Als je heel kort even iets wilt zeggen in dichtvorm, dan kun je dat doen door middel van een puntdicht. Een puntdicht is een kort gedichtje waarin vaak op een grappige manier een waarheid wordt verteld. Het gedichtje is vaak niet langer dan 6 regels en heeft een eenvoudig rijmschema, vaak aabbcc. De oorsprong van dit type gedicht is erg oud. Ver voor onze jaartelling werden al puntdichten geschreven. Een andere naam is "epigram". Dat is Grieks en staat voor "opschrift". Het gedicht werd vaak gebruikt als opschrift voor een grafsteen of een tekst op een muur.

Een nog kortere vorm is de "epitaaf". Vaak maar één regel, veelal op grafstenen. Zo is bijvoorbeeld het grafschrift van Adriaan Roland Holst: "Wat was is geweest".

Als voorbeeld van een puntdicht of epigram een door een inzender opgestuurd gedichtje, die mij ook weer attent maakte op het puntdicht:

de materialenman......

Klumpke

Van dezelfde dichter nog een (sport)gedicht. De derby tussen de 2 aartsrivalen Prinses Irene en HVCH stond al geruime tijd niet meer op de agenda. Tot die ene keer, maar dat liep anders af...

Afgelast...

Met z'n kraag hoog opgetrokken, kleinzoon aan de hand,
wandelde hij die herfstige avond naar het park aan de Loo.
Voorzichtig hopend op 'n ouderwetse Irene-show,
met na negentig spannende minuten een positieve stand.

Dagenlang was er door kranten over geschreven:
de komende bekerstrijd tussen de aloude aartsvijanden.
Wat 'n loting! De penningmeester had goud in handen,
beide dorpen vol verwachting; oude tijden gingen herleven.

Drommen zich verkneukelende fietsers en voetgangers zouden op weg gaan.
Ach, wat zegt dat nou, die twee klassen verschil,
met wat geluk, de twaalfde man en heel veel goede wil.
Tot aan Koudenoord zouden de auto's in de berm moeten staan.

Mijmerend en voorbeschouwend, hij kende het huidige elftal niet zo goed.
Geen verering voor hen, geen aanbidding en niet knielen,
zoals vroeger voor de helden, de Allerheiligen, de Allerzielen.
HVC en Prinses Irene. Muller, Waterlaat, Lagarde, Dollevoet.

Voor de entreekaartjes de munten thuis al afgepast.
Door wind en weer liep hij zo verstrooid door de Nisseroise straten,
maar plotseling kreeg z'n kleinzoon het in de gaten.
Opa, waar zijn al die auto's, die fietsen, dat publiek?
Weg z'n prachtige avond, het maakte hem goed ziek,
van afstand zag hij 't op het mededelingenbord gekrast.
Afgelast!!

Klumpke

Mas Papo dichter van Bernheze