Mas Papo

Home - Actief - 18 april: Foto


Gedichten

Verhalen

Radio

Actief - Agenda

Diversen

Foto

Een foto kan beroeren. Of ontroeren. Een foto kan vragen oproepen, kan ook vragen beantwoorden. Foto's bevatten herinneringen. Foto's zijn herinneringen. Van dierbaren of vakanties. Van bruiloften of andere feesten. Voor deze foto's maakt het niet uit of de foto goed is wat indeling of spiegel betreft. Het gaat er om wie er op staat of dat de situatie goed is verbeeld.
Soms gaat het wel om de bladspiegel, de juiste verhoudingen, de scherpte-diepte. Dan bepaalt het lijnenspel of de symmetrie de waarde van de foto. Dan mag de foto weer zwart-wit zijn of deels onscherp. Bewerkt met Photoshop of ander pakket. Foto's waar je soms moet zoeken naar wat het voorstelt.

Op mijn overloop hangt een foto van Heesch uit 1953. Het is een loodrechtfoto. Een foto die recht naar beneden is genomen, vanuit een vliegtuig of een luchtballon. Je ziet het stratenpatroon van het dorp. De kavels rondom. Je herkent de oude straten, de huizen die er in dat jaar al stonden. Het is een foto waar je uren naar kan zitten kijken. En telkens valt er weer iets op. Iets wat je eerder om de een of andere reden nog niet had opgemerkt. Zo'n foto dus.

Daarover het volgende gedicht:

Heesch 1953

Het jaar waarin geboren wordt;
tegenstellingen en verscheiden
op dezelfde dag overlijden
Stalin en Prokofiev
vermoord of slechts heengegaan.
De zondvloed stort zich uit
over het deel dat laagland is,
een nieuw project zal dan ontstaan.

Maar ik zie in zwart-wit een
lange streep, omzoomd door bomen
met getekende kleine schaduwen naar
het schijnt. Of het is een najaarsdag
met zon in overvloed.
De huizen staan er langs,
een enkele in 't gebied rondom.
Ik zie een wielerbaan,
het kruispunt nog op de plek
van in 't begin.
Een slinger in de weg
die door drukte recht getrokken is.
De huizen binnen zichtbereik
nu ingepast of weggevaagd.

Ik zie geen mens of
anders dat op leven duidt.
De straten en de kavels leeg
een zondagochtend rust.
Zelfs onder mijn loep schijnt
het leven stil te lijken staan;
de gemeente trekt zich niets aan
van wat er zoal gebeurt.

Mas Papo dichter van Bernheze


Vorige Volgende

© Mas Papo 2019