Een verhouding van alle tijd. Een verhouding die goed is of een verhouding die slecht is of een verhouding die daar ergens tussen in ligt. Soms verwacht de vader van alles van de zoon en soms is dat net andersom. In mijn roman "De meikevers" een gesprek tussen vader en zoon dat verloopt op elkaars belangstelling:

... als een kind stralend over jouw land
en over de dijk, bijna hand in hand
liepen we zij aan zij,...

Maar hier en daar zonder wederzijds respect: Lees en huiver bij het boek "Karakter" van Bordewijk. De vader werkt de zoon, die graag advocaat wil worden, op allerlei manieren tegen, maar wil zijn zoon eigenlijk helpen. Twee eigenzinnige karakters botsen. In "Gewassen Vlees" van Thomas Roosenboom wil de zoon de liefde van de vader winnen. En lees de boeken van Jan Wolkers of Jan Siebelink over vaders die sterk aan hun geloof hangen en waar de zoon zich tegen verzet of misschien ook niet... Ook de dood speelt een rol in de verhouding vader-zoon. Zowel "Asbestemming" als "Tonio" zijn boeken van A.F.Th. van der Heijden. In het eerste boek is hij de zoon, in het tweede de vader.

Charles Steijger heeft in dat kader enkele gedichten geschreven. Deze heeft hij ook voorgedragen op het Open Podium van 26 juni j.l. in Heesch. Hier twee gedichten:

mijn vader,

Charles Steijger

Mas Papo dichter van Bernheze