In het Frans het mooi papillon, in het Duits het aparte Schmetterling, in het Engels het rare butterfly; is wel een prachtig woord, maar vertaal het eens: botervlieg, in het Deens het logische sommerfugl (iets van zomervleugel), in het Fins het Finse läppäventtiiliä, in het Italiaans het onverwachte farfalla, in het Portugees het paddenstoelachtige borboleta en in het Spaans als een houding: mariposa. Allemaal heel verschillende namen voor wat wij vlinder noemen.

Ze zijn al weer gespot: de vlinders. Het vorige weekend al, zijn er op verschillende plaatsen in Bernheze weer vlinders gezien. Als het warm genoeg is, of beter gezegd als ze genoeg zijn opgewarmd, vliegen ze op en gaan ze op zoek naar nectar. Vanuit hun schuilplaatsen, waar ze de winter hebben doorgebracht, fladderen ze weer de natuur in. Veel te zien op bloeiende wilgen. Vlinders hebben prachtige namen als dagpauwoog, gehakkelde aurelia, donker pimpernelblauwtje en atalanta of indianennamen als zilveren maan, bonte beer of gele tijger.

Om de een of andere reden hebben vlinders een totaal andere uitwerking, ja soms zelfs een tegenovergestelde uitwerking op mensen dan van waaruit ze zijn ontstaan: rupsen. Rupsen vreten de boel kaal. Vlinders geven een gevoel van vrijheid en schone natuur. Als er veel vlinders zijn gaat het goed met het milieu. Daarom heeft de provincie Brabant de vlinder geadopteerd als "provinciale ambassadeurssoort voor biodiversiteit". De provincie geeft alle 65 Brabantse gemeenten zaad voor bloemen die een goede voedingsbodem bieden voor vlinders om daardoor te komen tot een verbetering van de leefomgeving van de vlinder. Dit alles in het kader van de actie "Ruimte voor de vlinder".

Ruud van der Linde heeft een mooi gedicht geschreven over de dagvlinder. Als toelichting geeft Ruud:

Dagvlinder

Mas Papo dichter van Bernheze